3 miesiące pompowania

Można powiedzieć, że na stałe żyję obecnie z laktatorem - dwoma pompkami którymi wyciskam dziennie mleczko dla Zosi. Wiele razy i na wielu blogach poruszane byly tematy karmienia piersią, bądź butelką, ale sa i takie przypadki jak moje - karmię butelką z piersi.

Być może na początku brakło mi cierpliwości gdy Zosia nie chciała łapać piersi i prężyła się i płakała, ale nie potrafiłąm na to tak długo patrzeć. Próbowałam jescze potem pare razy gdy miała pare tygodni ale za każdym razem zaczynałam płakać razem z nią. Jednocześnie jednak chciałam, żeby miała najlepsze z możliwych mleczko od początku, szczególnie na etapie gdy jej układ pokarmowy był jeszcze taki delikatny.
Wyszedł więc pomysł z laktatorem i tak do dzisiaj się przyjaźnimy. Na początku szukałam mnóstwa informacji na ten temat, jak odsysać, kiedy, w jakich ilościach, jak pokonać nawał mleczny (wszystkie rady kończyły się na - przystawiaj dziecko jak najczęściej do piersi:/) i jak sprostać apetytowi córeczki.
Z jednej strony myślę, że jest łatwiej niż matce karmiącej bezpośrednio piersią, szczególnie w pierwszych parunastu tygodniach życia maleństwa, ponieważ mogłam od początku zmieniać się z mężem w karmieniu np w nocy przez co mogłam się od początku lepiej wysypiać. Tata dzięki temu za to od początku budował dodatkową więź z córeczką karmiąc ją. Mogłam tez np poprosić odwiedzających nas gości/rodzinkę aby nakarmili małą. Minusem na pewno jest dodatkowy czas jaki upływa mi na odciąganiu mleczka, szczególnie na początku było ciężko, gdy sama w domu musiałam znaleźć czas na karmienie i jednocześnie odsysanie pokarmu w przerwach między pobudkami Zosi. Plus mimo wszystko na początku dodatkowo musiałam w nocy chociaz raz odsysać - teraz już przyzwyczaiłam ciało do długiej nocnej przerwy. Minusem jest też lęk o to czy na pewno w mleku odciągniętym jest tyle samo wartości odżywczych ile w mleczku które dziecko samodzielnie reguluje ssąc pierś, chodzi tu głównie o to pierwsze wodniste mleko i to bardziej treściwe z dna piersi.
Mimo wszystko wciąż kontynuuję naszą mleczną drogę, ufam, że choć obecnie Zosia coś przystopowała nam z jedzeniem to wkrótce znów zacznie pić jak smok. Rodzaj i smak mleka sprawdziliśmy - nie robi dla niej żadnej różnicy więc nie chcę pozbawiać jej tego co najlepsze i może znów wróci do picia porcji jakie wcześniej wypijała.