Już prawie!

Zosia coraz pewniej chodzi, stawia po pare kroczków i choć wciąż wraca do pozycji 'na cztery' to widać, że chodzenie bardzo ją cieszy i próbuje sztukę tę wciąż zgłębiać. O paluszek do potrzymania wciąż prosi i czuje się pewniej czując naszą prawie już minimalną podporę.

Jejku nie wiem kiedy te 14 miesięcy zleciało, nie pamiętam już małej Zosi, z krótkimi włoskami, ledwo siedzącej i z trudem chwytającej zabawki w rączki. Mamy aktywną, bardzo już rozumną pannę w domu z burzą włosów i temperamentnym charakterkiem.

Z nowych zdolności:
- namiętnie Zosia pokazuje gdzie mamy oczy, nos, buzie, uszko
- naśladuje dźwięki wieeelu zwierząt a na widok psa 'szczeka' i podskakuje z radości
-chętnie przegląda książeczki bardzo mocno ekscytując się obrazkami znajomych przedmiotów
- pokazuje wszystkie poznane już rzeczy paluszkiem i bardzo cieszy sie gdy raz po raz nazywam po imieniu dane przedmioty
- woła tata na każdego mężczyznę (pasażer o płci męskiej lecący obok nas samolotem omal zawału nie dostał:D)
- naśladuje nasze czynności jak np czesanie, mycie zębów, czyszczenie rąk, zakładanie butów etc
- na nowe sobie przedmioty wskazuje paluszkiem i wydobywa z siebie dzwięk zbliżony do "co to?"
- żywo reaguje na milion codziennych pytań typu "idziemy na spacerek?"; "chcesz spać?", "chcesz jeść?", "gdzie jest tatuś" itp
- nauczyła się mówić 'tak' i namiętnie kiwa głową i oznajmia nam TAK na to co akurat zostanie zaoferowane, gdy coś pójdzie nie po jej myśli przeczy głową i woła NIE
- ostatnio naśladując nas próbowała dmuchać balon i wydmuchiwać nos w chusteczke:)
- poza nauką chodzenia zaczyna też wspinać się na meble i bez problemu siada sobie sama na niższym krzesełku czy innych podwyższeniach

A ja coraz bardziej się w Zosi zakochuję. Codziennie mam wrażenie, że już mocniej nie mogę jej kochać i codziennie mam wrażenie, że właśnie ta miłość jeszcze bardziej urosła. Cudownie jest mieć takiego szkraba w domu.